Interstellar stond al heel lang op mijn 'to watch' lijstje. Ik had er al zoveel positieve verhalen over gehoord. Wat me tegenhield? De 169 minuten en mijn gebrek aan concentratie. Toen mijn vriend 's avonds zei: "Zullen we Insurgie kijken, die film met die astronaut op de voorkant?" besloot ik om mijn concentratie voor 169 minuten op de proef te stellen. Mijn vriend bedoelde natuurlijk Interstellar, de film die ik al zo lang wilde zien.

WHAT'S IT ABOUT?

In de toekomst zijn regeringen en economieën over de hele wereld ingestort. Voedsel is schaars, NASA bestaat niet meer en de 20ste eeuw is de grote schuldige. Wanneer een mysterieus wormgat in de ruimtetijd opengaat is het aan een groep overblijvende onderzoekers van NASA om op verkenning te gaan en de mensheid hoop te bieden.

169 MINUTEN STIL

Begrijp me niet verkeerd: lange films zijn vaak (niet altijd!) goede films. Ik heb het talent om onder films veel te praten, iets wat mijn vriend verschrikkelijk vindt. Interstellar kreeg mij 169 minuten stil. Ik vond het verhaal boeiend, mysterieus en interessant. Prachtige beelden kwamen voorbij. Mijn hart maakte een sprongetje toen ik één van mijn favoriete actrices zag: Anne Hathaway. Sinds The Devil Wears Prada heeft zij een plek in mijn hart. In deze sciencefiction vond ik haar ook weer ijzersterk.

WETENSCHAPPELIJK RANDJE

De film was voor mij interessant, omdat er veel over de wetenschap werd prijs gegeven. Of je dit gelooft of niet, is aan de kijker zelf. Ik weet niet of ik er in moet geloven, maar wie weet. De wereld wordt steeds bizarder. Het spannendste punt van de film vond ik toen ze met het ruimteschip in zee terecht waren gekomen en er hoge golven op kwamen. Ik zat met open mond te kijken. 

EINDBEOORDELING

Het einde vond ik wat vaag, maar na wat research begrijp ik het. Misschien is het een beetje té happy voor deze film. Ik vond het er aan de ene kant wel bij passen. 

De acteurs en actrices zijn goed gecast voor dit prachtwerk van Christopher Nolan. Ja, ik ben blij dat ik deze film heb gekeken. 

❤❤❤❤

Wat vond jij van Interstellar?

De boeken van E.L. James heb ik verslonden. Het eerste deel uit de Vijftig Tinten-serie vond ik het minst, daarna werden de boeken steeds beter. De meningen zijn er natuurlijk over verdeeld, iets wat ik heel goed snap. Toch was ik benieuwd naar de verfilming van het eerste boek. Ik probeerde deze film met weinig verwachtingen in te gaan.

WHAT'S IT ABOUT?
Anastasia is net afgestudeerd aan de universiteit, samen met haar beste vriendin Kate. Terwijl Kate aan de slag gaat bij een lokale krant, komt Anastasia moeilijk aan de bak met haar universitaire graad en besluit ze een baan aan te nemen in een bouwmarkt. Op een dag vraagt een zieke Kate haar om een interview over te nemen met ene Christian Grey. Een succesvolle entrepreneur en miljardair. Het blijkt het begin te zijn van een bijzondere relatie.

COME ON, ANASTASIA
Ik kan concluderen dat ik meer genoten heb van het boek. Als ik een boek lees, speelt mijn fantasie de vrije loop en in een film kan dat bijna niet. Je kijkt naar het scherm en ziet wat er gebeurd. Ik vond Anastasia geen fijn personage. In het boek werden haar emoties en gedachten beschreven, maar in de film natuurlijk niet. Dat zorgde er voor mij voor, dat ik haar niet kon waarderen. Wie wil er nou immers een contract afsluiten met zo'n seksmaniak als Christian?

ABRUPT EINDE
Waar ik me nog het meest over verbaas is het einde. Ze stappen in een lift en hup, de film is afgelopen. Ik vroeg me echt af of mijn computerscherm vast liep. Maar niets was minder waar, de film kwam tot een abrupt einde. In het boek is dit ook zo, maar dat wordt wat subtieler beschreven. Ik had er in de film iets meer van verwacht.

EINDBEOORDELING
Zo zie je maar: ik wilde er met geen verwachtingen in gaan, maar ik blijf vergelijken. Het kan ook bijna niet anders, want de verfilming is niet zo best. Ik kan me voorstellen dat het voor sommige een vermakelijke film is - dat is het ook echt. Maar als E.L. James liefhebber, had ik er veel meer van verwacht...
❤❤

Wat vond jij van Fifty Shades of Grey?

Toen ik las dat Taylor Lautner in een nieuwe film speelde, wist ik al dat ik deze film wilde zien. In Twilight was ik geen fan van hem, maar in Abduction vond ik hem goed acteren. Twee weken geleden besloot ik om Tracers te kijken.

WHAT'S IT ABOUT?

De New Yorkse fietskoerier Cam (Taylor Lautner) slaat vanwege een hoge schuld op de vlucht voor de Amerikaanse maffia. Wanneer hij de aantrekkelijke free runner Nikki (Marie Avgeropoulos) tegen het lijf loopt, is er meteen sprake van een klik. Ze introduceert hem aan de sensationele wereld van parkour; een sport waarbij buitengewone snelheid, het verleggen van grenzen en het overwinnen van obstakels centraal staan.

VOORSPELBAAR

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: deze film vond ik erg voorspelbaar. Toen Cam en Nikki elkaar ontmoette, wist ik meteen dat ze wat met elkaar gingen krijgen. Ik vond Taylor en Marie wel goed acteren, ze waren prima op elkaar ingespeeld. In Abduction vond ik Taylor zijn rol beter vertegenwoordigen. Verwacht geen hoogstaand acteerwerk, want dat vind je niet terug in Tracers.

GEEN DUIDELIJKE BOODSCHAP

In de synopsis lees ik dat parkour een sport is waarin de persoon obstakels leert te overwinnen. Kijk, ik snap dat het spannend en eng is om te rennen en springen over gebouwen, maar echte obstakels heb ik niet gezien. De boodschap van de film werd mij niet duidelijk. Ik had liever persoonlijke, psychische obstakels gezien.

EINDBEOORDELING

Ik vond het zeker een leuke film om eens gezien te hebben, maar ik zou de film niet opnieuw kijken. Mede dankzij de voorspelbaarheid was de film niet spannend. Als vrouw zijnde werd ik wel blij van de relatie tussen Cam en Nikki, dus de film heeft ook zo zijn pluspunten. Al met al was het een leuke film, maar niet bijzonder. 

❤❤❤

Wat vond jij van Tracers?